‏تبصره
ماده‏هاي الحياه (زنده شدن) و العي (عاجز شدن) و امثال آن هم مضاعف‏اند و هم لفيف. بنابراين حکم هر دو را مي‏توان در آنها جاري کرد و گفت:
حيي، حييا، حيوا... حييوا نيز سماعا جائز است.
يحيي، يحييان، يحيون...
ليحي، ليحييا، ليحيوا...
احي، احييا، احيوا... و يا حي، حيا، حيوا...
يحي، يحيان، يحيون...
ليحيي، ليحي، ليحي، ليحيا، ليحيوا...
و همينطور ماده‏هاي ديگر از اين قبيل در بعضي از صيغه‏هاي چنين افعالي تغييراتي عارض مي‏شود که جهت آن در فصلهاي آينده خواهد آمد.

*******************
پرسش و تمرين
‏1 - ادغام چيست؟
2 -حکم ادغام کلمات زير چيست؟ چرا؟
ويل لکل همزه لمزه، يجرر، مررت، سارر، عوود، محمرر، درر، حرر ، ممسوح، تنوين محلل، مرره، اشتدد، يشددن، تعوون، مضارر، تحررر، ببر، لم يعضض، افرر، احللن، قررتم، مستقرر، سددتما، منوال، يوبب.
3 -دو حرف متقارب را تعريف کنيد.
4 -آيا قاعده ادغام به فعل يا اسم اختصاص دارد؟
5 -آيا انقسام به ]صحيح، معتل، مهموز، مضاعف، سالم[ مخصوص کلمه ثلاثي است؟
6 -ضمائر فعل را ضمير رفع يا مرفوع مي‏گويند. چرا؟
7 -عضّ را که بر وزن فعل و مدّ و فرّ را که بر وزن فعل هستند صرف کنيد.
8 -ادغام در چه مواردي واجب در چه مواردي جائز و در چه مواردي ممتنع است؟ اجمالا ذکر کنيد.
9 -يمد يفر و يعض را صرف کنيد.
10 -خصوصيت امر از جهت ادغام نسبت به مضارع چيست؟
11 -علت هر کدام از وجوه صيغه‏هاي چند وجهي امر را مي‏دانيد؟ آن علت چيست؟
12 -امر يمد يفر و يعض را صرف کنيد.
13 -ماضي مجهول مد و مضارع مجهول فر و امر مجهول عض را صرف کنيد.