و آن از سه باب آمده است :
1-باب فعَل يفعِل مانند : هدي يهدي اِهدِ هديً و هدايةً و هدياً و هديةً : راهنمايي كردن .
چهارده صيغه ماضي : هدي هديا هدَوْا هدتْ هدتا هدين هديتَ هديتما هديتم هديتِ هديتما هديتنّ هديتُ هدينا .
در همه چيز مانند دعا است جز آنكه آن واوي و اين يايي است .
چهارده صيغه مضارع : يهدي يهديان يهدون تهدي تهديان يهدين تهدي تهديان تهدون تهدين تهديان تهدين اهدي نهدي .
يهدي چنانچه در يدعو گفته شد ضمه لام الفعلش از جهت ثقيل بودن حذف گرديد و همچنان در چهار صيغه ديگر ، در يهدون و تهدون دو صيغه جمع مذكر و تهدين صيغه مفرد مؤنث حاضر ، لام الفعل حذف شده به همان جهت كه در واوي گفته شد و نيز تهدين مفرد با تهدين جمع در صورت يكي است ، لكن در واقع صيغه مفرد تفعين و صيغه جمع تفعلن ميباشد .
چهارده صيغه امر : ليهدِ ليهديا ليهدوا لتهدِ لتهديا ليهدين اهدِ اهديا اهدوا اهدي اهديا اهدين لاهدِ لنهدِ .
سخن در اينجا چنان است كه در واوي گفته شد .
و از اين باب است : رمي يرمي ارمي رمياًو رمايةً : انداختن و پرتاب كردن و بكب يبكي ابكِ بكاءً و بكيً : گريه كردن و جري يجري اجر جرياً و جرياناً و جريةً : روان شدن و جزي يجزي اجز جزاءً : پاداش دادن و شري يشري اشرِ شراءً و شريً : خريد و فروش كردن و عصي يعصي اعصِ عصياً و عصياناً و معصية : نافرماني كردن و قضي يقضي اقضِ قضاءً و قضيبةً و قضياً : داوري كردن و كفي يكفي اكفِ كفايةض : بس بودن و مشيب يمشي امش مشياً و تمشاءً : راه رفتن .
2-باب فعِل يفعَل مانند : رقي يرقي رَقياً و رُقيّاً : بالا رفتن .
چهارده صيغه ماضي : رقي رقيا رقوا رقيت رقيتا رقين ذقيتَ رقيتما رقيتم رقيتِ رقيتما رقيتنّ رقيتُ رقينا .
چهارده صيغه مضارع : يرقي يرقيان يرقون ترقي ترقيان يرقين ترقي ترقيان ترقون ترقين ترقيان ترقين ارقي نرقي .
چهارده صيغه امر : ليرقَ ليرقيا ليرقوا لترقَ لترقيا ليرقين ارقَ ارقيا ارقوا ارقي ارقيا ارقين لارقَ لنرقَ .
اين باب در همه چيز مانند رضي يرضي است جز آنكه آن واوي و اين يايي است به دليل مصدرش .
و از اين باب است : عمي يعمي عميً : كور شدن و لقي يلقي القَ لقاءً و لقاءةً و لقياناً : ديدار كردن و خشي يخشي اخش خشياً و خشيةً و مخشاةً :بيمناك بودن و نسي ينسي انس نسياًو نسياناً و نسايةً : فراموش كردن .
3-باب فعَل يفعَل مانند : رعي يرعي ارعَ رعياً و رعايةً و مرعيً : چريدن و چراندن و به معني نگهباني و مراقب بودن نيز استعمال شده است .
چهارده صيغه ماضي : رعي رعيا رعوا رعتْ رعتا رعين رعتَ رعيتما رعيتم رعيتِ رعيتما رعيتنّ ريعتُ رعينا . در همه چيز مانند هدي است .
چهارده صيغه مضارع : يرعي يرعيان يرعون ترعي ترعيان يرعين ترعي ترعيان ترعون ترعين ترعيان ترعين ارعي نرعي .
در همه چيز مانند يرضي است ، جز آنكه آن واوي و اين يايي است .
و از اين باب است : طغي يطغي طغياً و طغياناً : از اندوه برون شدن و به اين معني واوي از باب نصر ينصر نيز آمده و نهي ينهي انهَ نهياً : باز داشتن .