مانند : ائتمر يأتمر ائتمر ائتماراً : يكديگر را فرمان دادن به چيزي و اظهار رأي درباره آن نمودن ، طبق قاعده اي كه گفته شد همزه فاءالفعل در صيغه هاي ماضي و امر حاضر ومصدر قلب به ياء مي گردد ، اگر در ابتداء باشد ، ولي در درج حتماً به صورت همزه است زيرا همزه وصل ساقط مي شود .
و فاءالفعل از ماده اخذ : گرفتن هر گاه به اين باب آورده شود قلب به تاء و در تاء افتعال ادغام مي شود مانند : ائتخذ كه اتّخذ گردد واين ابدال در تمامي صيغه هاي ماضي و مضارع و امر و مصدر و اسم فاعل و اسم مفعول جاري است ، چنانچه در آيات قراني مشاهده مي شود و نيز در غير قران استخذ ديده شده ، بعضي گفته اند اصلش ائتخذ بوده ، همزه به سين قلب گرديده و بعضي گفته اند استأخذ از باب استفعال بوده ، همزه حذف گرديده .
وباب افعلال وافعيلال وافعيعال وافعوّال اگر مهموز الفاء به اين باب ها بيايد كه نيست يا بسيار اندك است مانند باب افتعال فاءالفعل قلب به يا مي شود .