اشمام در لغت : بو دادن است و وقف به اشمام آن است كه متكلم هنگام وقف دو لب را جمع كند چنانچه مي خواهد حرف مضمومي را اداء نمايد بطوري كه بيننده بفهمد حركت آخر كلمه ضمه است ، ولي صداي حركت شنيده نشود و اين وقف به حرف مضموم اختصاص دارد و آن را اشمام مي گويند ، زيرا كه گويا متكلم حرف آخر را بوي ضمه مي دهد .