اين باب غالباً مطاوع رباعي مجرد است ، مانند امثله ماضي و امر كه مذكور شد و گاهي معنايش با ربايع مجرد يكي است مانند : فرسخة و افرنساخ كه هر دو به معني شكسته شدن سرما يا گرما يا تب يا امثال آنها است و در قران از اين دو باب فعلي نيست.