اين باب از جهت معني زيادتي بر ثلاثي مجرد ندارد جز مبالغه و مبالغه : بيان كمال و نهايت است مثلاً :
حمُر يعني سرخ شد ، احمرّ يعني كاملاً سرخ شد و همچنين هر ماده و مصدري كه به اين باب آورده شود .
و خصوصيت اين باب آن است كه هر ماده اي كه دلالت به رنگ كند مانند مثال هايي كه زده شد ، يا دلالت بر عيب و نقص نمايد مانند مثال هايي كه زده مي شود ، به اين باب مي آورند .
مثال عيب و نقص :
اعورّ يعورّ اعوراراً : كور شدن يك چشم ثلاثي مجردش عور يعور عوراً است .
اعوجّ يعوجُّ اعوجاجاً : كج شدن ثلاثي مجردش عوج يعوج عوجاً است .