هر گاه فاء الفعل در باب افتعال دال يا ذال يا زاء باشد تاء افتعال قلب به دال مي گردد مثلاً :
دعا در باب افتعال ادتعي مي شود ، پس تاء قلب به دال مي گردد و دال در دال ادغام مي شود ادّعي مي گردد ، مضارع و امر حاضرش يدّعي ادّعِ مي باشد و در قران است.
لهم فيها فاكهة و لهم ما يدّعون : براي آنان در بهشت ميوه ها است براي آنان است آنچه مي خواهند ( يس-36-57).
و ذكر اذدكر يذدكر اذدكرْ مي شود و در اين صورت جائز است ذال و دال ادغام گردد و گفته شود : اذّكر يا ادّكر و در قران است.
و ادّكر بعد امة : و آن زنداني كه نجات يافته بود پس از مدتي يادش آمد (يوسف-12-45)
و زاد ازداد يزداد ازددْ مي گردد ، در قران است
. يزداد الذين آمنوا ايماناً : و تا مومنان از جهت ايمان افزايش يابند ( مدثر-74-31) و علت اين قلب چنان است كه در قاعده گذشته گفته شد .