3-اشتقاق اعداد ، افعال از آنها مشتق مي شود ، چنانچه در كتب لغت مذكور است و نيز اسم مشتق مي شود مانند : ثاني ، ثالث ، رابع ، خامس ، سادس ، سابع ، ثامن ، تاسع ، عاشر و براي يكم واحد نمي گويند وبه جايش اول و حادي كه مقلوب واحد است گفته مي شود و در مركب فقط جزء اول را مشتق مي آورند و مي گويند : حادي عشر ، ثاني عشر ، ثالث عشر ، تاتاسع عشر و حادٍ و عشرون ، ثانٍ و عشرون ، ثالث و عشرون ، رابع و عشرون ، تا تاسع و عشرون و براي بيستم و سيم و چهلم وسائر عقود صيغه مشتق نيست ، بلكه همان اعداد را مي آورند و امتياز با قرينه كلام است و بعضي گفته اند كلمه متمم بر سر آنها آورده مي شود مانند متمم العشرين ، متمم الثلاثين ، تا متمم التسعين و متمم المأئة ، متمم المأئتين ، متمم الالف ، متمم الالفين ، متمم ثلاثه آلاف يعني بيستمين ، سيمين ، نودمين ، صدمين ، دويستمين ، هزارمين ، دو هزارمين ، سه هزارمين ، تا هر عددي اگر از آحاد ضميمه داشت نيازي به متمم نيسيت ، زيرا آن ضميمه خود قرينه است مانند آن مثال ها و مانند : ثانٍ ومأئة ، رابعٌ و الف : صدو دومين ، هزار و چهارمين و در اين صورت عدد كمتر نيز مقدم ذكر مي شود .