11-فَعْلَي جمع وصفي مي آيد كه بر وزن فَعيل باشد مانند : مريض ، قتيل ، جريح ، اسير ، شتيت ، زمين ، صريع مي گويي : مرضي ، قتلي ، جرحي ، اسري ، شتّي‌ ، زمني ، صرعي .
و گاهي جمع غير فعيل آمده مانند : هالك ، ميّت ، احمق ، سكران گفته شده : هلكي ، موتي ، حمقي ، سكري .
12-فعلة جمع اوصافي و اسمائي واقع شده مانند : قِرْد ، دُبّ ، دُرْج ، مي گويي : قِرَدة ، دِبَبَة ، دِرَجة ، هِدَرة .
13-فُعَّل ، جمع وصف بر وزن فاعل و فاعلة آمده مانند : راكع ؛ ساجد ،راتع ، خاضع ، نائم ، صائم ، غازي‌، صابر مي گويي : رُكَّع ، سُجَّد ، رتّع ، خضّع ، نوّم ، صوّم ، غزّي ، صبّر و همچنان اگر صيغه مؤنث باشد .
و به ندرت اوزان ديگري جمعش بر اين وزن آمده مانند : خَريدة ، اعزل ، نُفَساء گفته شده : خُرَّد ، عزّل ، نفّس .
14-فُعّال و آن جمع وصف مذكر است كه بر وزن فاعل باشد مانند : تاجر ، كاسب ، قائم ، كاتب ، غازي ، ساكن ، كافر ، زائر ، وارث ، مي گويي : تُجّار ، كسّاب ، قوّام ، كتّاب ، غزّاء ، سكّان ، كفّار ، زوّار ، ورّاث .
15-فِعال و آم جمع اوصاف و اسماء بسياري مي باشد مانند :كعب ، ثوب ، نار ، قصعة ، جنّة ، صعب ، وصعبة ، ضَخِم ، ضخمة ، ضيعة ، ضيف ، راعٍ و راعية ، قائم ، صائم ، صائمة ، اعجف و عجفاء ، خيّر ، جيّد ، جواد ، لبطح ، بطحاء ، قلوص ، انثي ، نطفة ، فصيل ، سَبُع ، ضبع ، نفساء ، عشراء ، جمل ، جبل ، رقبة ، ثمرة ، ذئب ، ظلّ ، بئر ، عطشان ، عطشي ، ريّان ، ريّا ، ندمان ، ندمي ، ندمانة ، خصمان ، خصمانة ، كريم ، كريمة ، مريض ، مريضة ، طويل ، طويلة ، قصير ، قصيرة ، ضعيف ، ضعيفة در جمع اينها مي گويي : كِعاب ، ثياب ، نيار ، قصاع ، جنان ، صعاب ، ضخام ، ضياع ، ضياف ، رعاء ، قيام ، صيام‌ ، عجاف ، خيار ، جياد ، جياد ، يطاح ، قلاص ، اناث ، نطاف ، فصال ، سباع ، ضياع ، نفاس ، عشار ، جمال ، جبال ، رقاب ، ثمار ، ذئاب ، ظلال ، بئار ، عطاش ، رواء ، ندام ، خماص ، كرام ، مراض ، طوال ، قصار ، ضعاف .
16-فُعُول جمع ثلاثي مجرد مي شود مانند: قلب ، نفس ، كبد ، حجر ، وعل ، نمر ، ليت ، اسد ، فيل ، برد ، جند ، حصّ ، شجن ، ندب ، ذكر ، طلل ، فرج ، عين ، رأس ، مي گويي : قلوب ، نفوس ، كبود ، حجور ، وعول ، نمور ، ليوت ؛ اسود ، فيول ، برود ، جنود ، حصوص ، شجون ، ندوب ، ذكور ، طلول ، فروج ، عيون ، رؤوس ، و گاهي وصف ثلاثي مزيد بر اين وزن مجموع مي گردد مانند : قاعد ، قعود ، ساجد ، سجود .
17-فِعلان ، جمع اسماء و به ندرت جمع اوصافي مي باشد مانند :غلام ، غراب ، صواب ، جرذ ، صرد ، حوت ، عود ، نور ، كوز ، تاج ، نار ، جار ، قاع ، باب ، غزال ، صنو ، صوار ، ظليم ، خروف ، قنو ، حائط ، حسل ، خرص ، خيط ، شيح ، ضيف ، شيخ ، فصيل ، صبيّ ، شجاع ، مي گويي : غلمان ، غربان صئبان جردان صردان حيتان عيدان نيران كزان تيجان نيران جيران قيعان بيبان غزلان صنوان صيران ظلمان خرفان قنوان حيطان حسلان خرصان خيطان شيحان ضيفان شيخان فصلان صبيان شجعان .
18-فُعلان جمع اسماء و اوصافي است مانند واحد ، اوحد ، جدار ، حمل ، ذكر ، خشب جذع ظهر بطن عبد ركب رجل قضيب رغيف كثيب فصيل قفير بعير قفيز ذئب راعي شابّ خرص زقاق حائر شجاع زقّ در اينها مي گويي :
وحدان احدان جدران حملان ذكران خشبان جذعان ظهران بطنان عبدان ركبان رجلان قضبان رغفان كثبان فصلان قفران بعران قفزان ذوبان رعيان شبّان خرصان زقّان حوران شجعان حوران زقّان .
19-فُعَلاء جمع وصفي كه بر وزن فعيل يا فاعل است مانند : نبيه ، كريم عليم عالم عظيم ظريف سميح سجيع كبير لئيم بخيل سميج شريك جليس خليط جاهل بليغ فصيح صالح شاعر رفيق عشير نديم سفيه امير در اينها مي گويي : نبهاء كرماء علماء عظماء ظرفاء سمحاء سجعاء كبراء لئماء بخلاء سمجاء شركاء جلساء خلطاء جهلاء بلغاء فصحاء صلحاء شعراء رفقاء عشراء ندماء سفهاء امراء .
20-اَفعِلاء جمع است براي وصفي كه بر وزن فعيل معتل اللام يا مضاعف باشد مانند : عزيز ذليل وصيّ وليّ نبيّ صفيّ مي گويي : اَعِزّاء ، اذلّاء ، اوصياء ، اولياء ، انبياء ، اصفياء .