و طريقه ساختن آن چنان است كه در آخر مفرد واو و نون يا يائ و نون ملحق مي نمايند وآخر كلمه پيش از واو مضموم و پيش از ياء مكسور است و نون جمع مفتوح مي باشد و اسم مؤنث بر اين جمع بناء نمي شود چه علامت تانيث داشته باشد يا نه ، لكن بر خلاف قاعده كلماتي بر ايت جمع بناء شده است مانند : ارض : زمين ، سنه : سال ، عضه : جدا شده از چيزي ، عزه : جماعت كه ارضين و سنين و عضين و عزين آمده و در حالت رفعي با واو است و غير اين جمع اختصاص دارد به مذكر عاقل ، ولي الفاظي بر خلاف قاعده مانند عالمون و اهلون و الوا و غير اينها كه براي غير عاقل نيز استعمال مي شود آمده است و مثال هاي مؤنث كه آورديم نيز از اين قبيل است .