مانند : سَقاية ،شقاوة ، بِداية ، نُقاوة ، در مبحث افعال دانستي كه قاعده در ياء و واو اگر بعد از الف زائده واقع شود آن است كه قلب به همزه شود ، جز در مواردي ، يكي از آن موارد در اين صيغه است براي وجود تاء و در نسبت چون تاء مجذوف مي شود مانع بر طرف مي گردد ، ولي قلب به همزه فقط در ياء است نه در واو ، براي آنكه واوي به يايي مشتبه نشود ، پس در نسبت اين مثالها مي گويي : سِقاييّ ، شِقاويّ ، بِداييّ ، نُقاويّ .