اسمي است كه دلالت مي كند بر حدث و ذاتي بر وجه صدور يا اتّصاف ، يعني : اگر آن حدث فعل است از آن ذات صادر مي شود و اگر صفت است آن ذات به آن متصف است وبا صفت مشبهه فرقي ندارد جز در وزن كلمه و صفت مشبهه بيشتر از فعل لازم مي آيد و فرق اين دو با مصدر آن است كه مصدر دلالت بر ذات ندارد و با اسم مفعول آن است كه آن بر وجه وقوع است و با ديگر مشتقات آن است كه آنها دلالت بر معنايي اضافه بر حدث و ذات دارند ، چنانچه بيان خواهد شد .